Thursday, March 3, 2011

satu pagi

Aku tlg sorang akak yg kurang upaya penglihatan arini.dr lrt star ke lrt putra.aku pimpin tangan dia n aku bagi direction sket bila aku nampak lopak air dan bila dia kena melangkah turun escalator.pas akak tu ucap terima kasih, aku menangis sendiri.sedih.

Dulu mase adik aku yg kecik pertama kali masuk skolah aku pegi temankan dia masuk sekolah khas.time tu aku tgok adik aku pj dgn kawan2 sekelas dia.boleh pulak aku yg nangis, adik aku relak je main.aku nangis sbb aku sebak tgok anak2 istimewa.

Betapa brtuahnya kita yg sempurna ni.lagi sedih bila orang2 yg sempurn tak reti2 nak bersyukur.sedih btol.sedih.

Ingat sentiasala respek org2 kurang upaya.jgn buat lawak bodoh imitate org2 kurang upaya.aku ingat time skolah rendah org buat lawak bodo pastu kaitkan dgn budak sindrom down.aku ingat sampai sekarang,macam mana dia ckp,dkt mana n siapa.aku pasti dia mesti dh tak ingat kalu aku ckp kat dia.

Apa apa pun the point is respek.org yg kurang upaya ni adalah org yg lagi mulia jauh mulianya dari kita yg sempurna ni even dia peminta sedekah.

Renung2 kn dn selamat beramal.

0 Comments:

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home